Vergeef besef de woorden,
Uit iedere hoek, uit iedere stem,
Verval in de schaduw van de toekomst,
Na een tijdje went het wel.
Laat de tijd maar spreken,
De wind waaien, voel de koelte door je gladde haren.
De tijd is onvoorspelbaar en vol gevaren,
Maar ieder gevaar kent zijn zwakke punten.
De tijd kan
Maar vergeet niet dat je door te vallen juist beter gaat leren,
De tijd en het lot zijn niet te overwinnen,
Maar opgeven blijkt na ervaring geen keuze meer te zijn.
Geen keuze meer te zijn en het zal geen keuze worden,
Keuzes vallen niet onder het lot,
Ze zullen jou je eigen wegen laten volgen,
Met of zonder mij, het is en blijft je eigen levensplot.
Maar gevangen of niet, hoe stevig het web ook mag zijn,
Praten of schelden, het maakt niets uit wat je wilt gaan doen.
Want altijd zal ik naast je staan, en je beschermen.
De pijn verzachten met een zachte betekenisvolle zoen.
Want de liefde is verwarrend, stressvol en raar,
Overdreven en boven de grens,
Maar ik heb de liefde door jou leren kennen,
En ieder hoekje met jou bestuderen, is mijn allergrootste wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten